Τη Δευτέρα 5 Μαΐου 2025 και ώρα 6 μ.μ. στην αίθουσα του ηθικοθρησκευτικού Συλλόγου «Θεἰα Οικοδομή» πραγματοποιήθηκε ομιλία, από τον π. Αλέξιο Αναγνωστόπουλο, εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Αμαλιάδος, με θέμα: «Ο Άγιος Αμφιλόχιος Πάτμου».
Ο π. Αλέξιος αφού ευχαρίστησε τον Σύλλογο της Θείας Οικοδομής και τους παρευρισκομένους, άρχισε την ομιλία του λέγοντας, ότι αφορμή αυτής είναι το γεγονός, πως προς τιμή του Αγίου Αμφιλοχίου θα αφιερωθεί το ένα εκ των δύο παρεκκλησίων του Πνευματικού Κέντρου του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Αμαλιάδος. Το έτερο παρεκκλήσι θα αφιερωθεί στον Άγιο Παΐσιο.
Ένας άλλος λόγος είναι, ότι ο ίδιος φοίτησε στην Πατμιάδα Σχολή και ο Άγιος εκεί έχει ξεχωριστή θέση.
Ο Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής είναι ένας σύγχρονος άγιος της Ορθοδόξου εκκλησίας μας. Γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1889 από ευλαβείς ενάρετους γονείς στους Λειψούς. Η αδερφή του Αικατερίνη έγινε μοναχή με το όνομα Μαγδαληνή, μία άλλη αδερφή του η Καλλιόπη έγινε και αυτή μοναχή με το όνομα Μάρθα.
Ο Μητροπολίτης Πηλουσίου Αμφιλόχιος Κάππος ήταν ο ανάδοχός του στην βάπτισή του, όπου έλαβε το όνομα Αθανάσιος. Αφού τελείωσε το Δημοτικό σχολείο φοίτησε στο Σχολαρχείο και κατόπιν στο Ιεροδιδασκαλείο της Αποκαλύψεως. Καθοριστικής σημασίας υπήρξε η διδασκαλεία των γονέων του που του δίδαξαν το εκκλησιαστικό φρόνημα.
Σε ηλικία 17 ετών εισήλθε δόκιμος μοναχός στην Ιερά Μονή του Θεολόγου. Το 1906 τον Μάρτιο μήνα εκάρη ροσοφόρος μοναχός με το όνομα Αμφιλόχιος.
Το 1911 στάλθηκε στο άγιο όρος για να μάθει την ξυλογλυπτική τέχνη κοντά στον γέροντα Δανιήλ τον Κατουνακιώτη.
Το 1919 χειροτονήθηκε Διάκονος στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου στην νήσο Κω, από τον Μητροπολίτη Αγαθάγγελο και στης 5 Απριλίου του ιδίου έτους Ιερομόναχος.
Το 1923 τα Δωδεκάνησα πέρασαν στην κυριαρχία των Ιταλών. Το 1925 με διάταγμα οι κάτοικοι θεωρούνταν Ιταλοί πολίτες. Το 1926 με σχολικό κανονισμό η διδασκαλία της Ιταλικής γλώσσας έγινε υποχρεωτική.
Γενικά έγιναν προσπάθειες από τους Ιταλούς να αποδυναμώσουν το ενικό ελληνικό στοιχείο και το εκκλησιαστικό Ορθόδοξο φρόνημα των Ελλήνων πολιτών.
Ο Άγιος αντιτάχθηκε σε όλα αυτά και έκανε μεγάλο αγώνα. Αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει το νησί και να καταφύγει στην Αίγινα. Εκεί συνδέθηκε περισσότερο με τον Άγιο Νεκτάριο, τον οποίο γνώριζε από το Άγιο όρος. Ως πνευματικός στάλθηκε σε πολλές περιοχές της Ελλάδος.
Επιστρέφοντας στην Πάτμο δεν έμεινε αδρανής κι έτσι ίδρυσε κρυφά σχολεία.
Το έτος 1935, στις 14 Νοεμβρίου εξελέγει Ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Θεολόγου. Ίδρυσε στη συνέχεια την γυναικεία Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, με κύριο σκοπό να την καταστήσει ένα κρυφό σχολειό. Επίσης αναδείχθηκε σε ένα υποδειγματικό κοινόβιο και σε ένα εργαστήριο χειροτεχνίας και άλλων δεξιοτήτων.
Η φιλανθρωπική , πνευματική δράση και προσφορά του Αγίου Αμφιλοχίου τον έκαναν πολύ σεβαστό και αγαπητό. Τον θεωρούσαν καλό ποιμένα ο οποίος φρόντιζε υπέρ των προβάτων. Ήταν στοργικός και καθοδηγούσε το ποίμνιό του, βάζοντας φάρμακο ελέους στις πονεμένε τους ψυχές.
Επιτέλους το 1947 τον μήνα Μάρτιο τα Δωδεκάνησα ενώθηκαν με τη Μητέρα Ελλάδα.
Το 2018 στις 29 Αυγούστου, η αγιότητα του βίου του , τα παλαίσματα της ασκήσεώς του και τα πνευματικά του κατορθώματα, καθώς και τα πολυάριθμα θαύματά του , τον κατέταξαν δια πατριαρχικής και συνοδικής πράξεως στο αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 16 Απριλίου εκάστου έτους.
Στις συνειδήσεις του πιστού λαού του θεού άφησε μνήμη αγαθή, ως ο διακριτικός πνευματικός, ο φλογερός ιεραπόστολος και ο άνθρωπος της αγάπης.
Η επόμενη ομιλία θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 12 Μαΐου 2025 από τον πατέρα , ιατρό, θεολόγο και ιεραπόστολο π. Ευάγγελο Παπανικολάου με θέμα «Εξήλθεν υδροφόρος και εισήλθαν θεοφόρος», Φωτεινή Σαμαρέιτης.
0 Σχόλια